Alotrop węgla C84 i jego przedchodne

 W. Szczepankiewicz, "Alotrop węgla C84 i jego przedchodne", Teneochem.blogspot, 2024.03.28.

Zastanowiłem nie, jak się zachowa fragment strukturalny utworzony ze skondensowanych pierścieni pięcio- i siedmioczłonowych.  Początkowo narysowałem (ChemSketch2022) pierścień siedmioczłonowy i do każdego jego boku dorysowałem wieniec pierścieni pięcioczłonowych i uzupełniłem naprzemiennie wiązania podwójne. Na tak zbudowanym szkielecie znów dorysowałem wieniec pierścieni siedmioczłonowych a potem pięcioczłonowych. Po uzupełnieniu wiązań podwójnych otrzymałem węglowodór jak poniżej (Rys.1):

Rys. 1. Węglowodór powstały w wyniku "kondensowania" naprzemiennie pierścieni siedmio- i pięcioczłonowych (optymalizacja ChemSketch2023/ MM)

Na tym etapie zdałem sobie sprawę, że "dokondensowanie" kolejnego wieńca pierścieni siedmioczłonowych spowoduje zbliżanie się "Ścian" cząsteczki do siebie. Rzeczywiście tak się stało, co pokazuje rys. 3:

Rys. 2. Powiększona wersja węglowodoru z rys. 1. (optymalizacja ChemSketch2023/ MM) 

Powyższą konstrukcję "domknąłem" za pomocą dobudowania siedmiu pierścieni pięcioczłonowych i połączenia ich wolnych wartościowości za pomocą wiązać węgiel-węgiel. W wyniku tych operacji powstał alotrop węgla C₈₄ (Rys. 3):

Rys. 3. Alotrop węgla C₈₄ (Orca4.2.1/ PM3/ Hess-plus)

Możliwości konstrukcyjne są znacznie większe z wykorzystaniem rozmaitych kombinacji skondensowanych pierścieni pięcio- i siedmioczłonowych. Te idee rozwinę w następnych wpisach.